miércoles, 28 de octubre de 2009

PIMPÉ EN MÉXICO

Pimpé, na súa viaxe, tamén visitou un país de América do Norte: MÉXICO.
Alí fixo unha nova amiga: MIXCÓATL (serpe de nubes en Náhuatl). Cando se coñeceron, ela presentouse:

-ne notoka Mixcóatl (chámome Mixcóatl)
-¿ken tika? (como estás?)
Pimpé aprendeu a responderlle na súa lingua:
-kuali ¿iuan te? (ben, ¿e ti?)
O Náhuatl é unha das numerosas linguas indígenas de México. É falada por case dous millóns de persoas, e a ela debémoslle palabras como: CHOCOLATE, AGUACATE, CACAHUETE (ou cacahuate), CHAPAPOTE (orixinariamente CHAPOPOTE), GUACAMOLE, CANICA, TOMATE, CHICLE, PETACA, etc. etc.
Mixcóatl ensinoulle a Pimpé moitas cousas das tradicións mexicanas. En especial, contoulle todo o relativo ao “DÍA DE MUERTOS”. É unha festa que ocorre cando nós festexamos SAMAÍN. Nela se baila, toca, canta e bebe. Cóntanse lendas de calaveiras, bruxas e aparecidos, e fanse altares adornados con “PAPEL PICADO”. Nestes altares póñense fotos de defuntos e as comidas que lles gustaban cando estaban vivos. Tamén se fan doces con forma de calaveira; e como eles son irreverentes e toman a morte un pouco a broma, teñen personaxes como A CATRINA, que é unha “calaca” (esquelete) da alta sociedade, e que simboliza á propia morte.
Pois ben, Mixcóatl ensinoulle a Pimpé cancións, danzas e lendas do Dia de Mortos e tamén lle regalou un sombreiro de Mariachi e fotos das calacas máis famosas.

No hay comentarios: